Yörüğün biri bir dostuna misafir olur. Birinci gün yiyip içip hasret giderirler.
İkinci gün yine sohbet ederler, gezerler tozarlar. Üçüncü gün yine aynı şekilde güzel
geçer. Ev sahibi bakar yörüğün gitmeye pek niyeti yok gibi. “ne yapayım da bu
adamı göndereyim” diye düşünür. Adama bir türlü git diyemeyeceğini anlayınca bir
mektup yazmak ister.
“ Be hey muhal,
Bu hal ne hal.
İki gün durdun,
Üçüncü gün gitmen mehel.”
Bizim yörük yastığının altında bu mektubu okuyunca baya gücüne gider ve
kağıdın diğer tarafına şöyle yazar:
“ Be eşek oğlu katır,
Bilmezsin gönül hatır,
İnsan sevdiği yerde,
Üç gün de yatır, beş gün de yatır.”
Arsız Misafir
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder